Ik wil wel vegan worden maar er zit zelfs melk in chips.
De afgelopen jaren zie ik steeds meer vegetariërs en veganisten in mijn omgeving, er is meer media-aandacht voor het dieet en de supermarkten liggen vol met vega opties. Dit stemt mij hoopvol, een vegetarisch of veganistisch dieet is niet alleen gezond, het werkt ook positief voor het milieu. Het heeft echter vooral impact als meer mensen het doen. Met het minder eten van dieren is er minder dierenleed en daarmee minder CO² uitstoot van het vervoeren en het houden van de dieren. Hoe minder landbouw nodig is voor het voedsel voor de dieren, hoe meer ruimte voor natuur en biodiversiteit zal ontstaan.[1] Maar ik hoef niet volledig veganistisch of vegetarisch te worden om dit te kunnen behalen, bij het minderen van vlees en vis in mijn dieet word ik al bewuster van mijn omgeving, het milieu en dierenleed. Als iedereen minder vlees zou eten dan kan dat verschil maken. Het zou ervoor kunnen zorgen dat de aarde niet met twee graden opwarmt en daarmee kunnen we de catastrofe tegen gaan.[2]
Bij de bewustwording van mijn eigen invloed werd ik ook meer geïnteresseerd in andere onderdelen van dit verhaal, zoals het dragen van leer of het kopen van voedsel in plastic verpakkingen.
Maar als vegetariër ben ik niet ineens van mijn plekje in de hemel verzekerd, ik heb geen joker in handen. Ik heb geen vrijkaart om op andere plekken van de samenleving mijn teugels te laten vieren. Een veganist die kleding koopt bij de Primark draagt nog steeds bij aan slechte werkomstandigheden en misschien zelfs kinderarbeid.[3] Binnen de samenleving heb ik als individu minder directe invloed maar als consument heb ik dat meer: waar ik mijn eten koop, of ik nieuwe of tweedehands kleding koop en zelfs welke soort groenten ik eet. Dit alles heeft invloed op het grote geheel en door steeds bewuster te worden van mijn invloed als consument tijdens het winkelen kan ik meer bijdragen aan klimaatverandering dan ik dacht.
Het zijn van een vegetariër is dus niet mijn enige oplossing. Ook al ben ik het niet altijd eens met de keuzes die gemaakt worden binnen de vrije markt en zie ik onze toekomst liever anders voor me, ik kan als consument meer invloed uitoefenen dan enkel het niet eten van vlees en vis. En soms wil ik misschien ook gewoon graag haar zijn, als ik een model in een prachtig lingerie setje in de etalage zie hangen. Maar één van de weinige manieren waarop ik mijn invloed kan uitoefenen voor een beter milieu en meer aandacht aan de normen en waarden waar ik aan vasthoud, is door mijn rol als consument serieus te nemen en bewust te consumeren.
Consumeren kan worden gezien als het stemmen op een partij, stem ik op lokale seizoensgroenten of op fruit dat gekweekt wordt aan de ene kant van de aarde om vervolgens verpakt te worden aan de andere kant? Stem ik op kleding die duurzaam gemaakt word of door mensen die in bare omstandigheden moeten werken? Deze stem is misschien nog wel belangrijker en heeft nog meer macht dan de stem die ik uitbreng met het rode potlood. Ik kan bewust consumeren gebruiken als mijn superkracht. En misschien veranderen er dan toch dingen in loop van de tijd: minder plastic zakjes bij de Turkse supermarkt of misschien zelfs geen melk meer in chips.